Ο Χριστός γενόμενος ἄνθρωπος,
παραμένει Θεὸς ὅπως ἦταν[1].
Πεζὸς Κανὼν τῶν Χριστουγέννων, Κοσμᾶ τοῦ Μελῳδοῦ
μὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση
πρώτη ᾠδή
Ὁ Χριστὸς γεννιέται,
δοξολογήσετε. Ο Χριστὸς ἀπὸ τὰ οὐράνια (ἔρχεται), προϋπαντῆστε τον. Ὁ Χριστὸς
φάνηκε στὴ γῆ, ὑπερυψωθεῖτε. Ἂς τραγουδήσει στὸν Κύριο ὅλη ἡ γῆ[2], καὶ μὲ εὐφροσύνη
ἀνυμνολογήσετε οἱ λαοί, διότι εἶναι δοξασμένος[3].
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος, ποὺ
δημιουργήθηκε κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ, ἐξέπεσε λόγῳ τῆς παραβάσεως, καὶ ὅλος ὑπῆρχε
μέσα στὴ φθορά, στερούμενος τὴν καλύτερη θεία ζωή, ὁ σοφὸς δημιουργὸς πάλι τὸν
ξαναδημιουργεῖ, διότι εἶναι δοξασμένος.
Βλέποντας ὁ Κύριος ὅτι
ὁ πλασμένος μὲ τὰ χέρια του ἄνθρωπος χάνεται, ἀφήνοντας τοὺς οὐρανοὺς
κατέρχεται (στὴ γῆ) καὶ ἀπὸ τὴ θεία καὶ ἁγνὴ Παρθένο ἑνώνεται ἐξ ὁλοκλήρου καὶ
κατ᾿ οὐσίαν μὲ αὐτόν, σαρκούμενος ἀληθῶς, γι᾿ αὐτὸ εἶναι δοξασμένος.
Ὁ Χριστὸς καὶ Θεός, ὡς
σοφία, λόγος, δύναμη, ὄντας Υἱὸς τοῦ Πατρός, διαλανθάνοντας τὶς ὑπερκόσμιες καὶ
ἐπίγειες δυνάμεις, ἐνανθρώπησε καὶ μᾶς ξαναέκανε δικούς του, γι᾿ αὐτὸ εἶναι
δοξασμένος.
Πηγή: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/explanatory/ermhneia_xristoygenna_pezos_kanwn.htm
